کانی شناسی، ژئوشیمی و پتروژنز توده های پلاژیوگرانیتی مجموعه افیولیتی جنوب مهریز (جنوب غرب یزد)

Authors

خدیجه حیدری

khadijeh heidari imam khomeini international university, qazvinدانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین محسن نصرآبادی

mohsen nasrabadi imam khomeini international university, qazvinدانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین نوزعیم

nozaeem imam khomeini international university, qazvinدانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین قلی زاده

gholizadeh expert of iran mineral processing research centerمرکز تحقیقات فرآوری مواد معدنی ایران

abstract

در مجموعه افیولیتی شمال کامرود و جنوب دهشیر توده­های نفوذی کوچک و رگه­های پلاژیوگرانیتی وجود دارند که دارای کانی­شناسی فلدسپار+کوارتز+بیوتیت±گارنت هستند. سنگ میزبان پلاژیوگرانیت­ها متاگابروی توده­ای و فولیاسیون­دار است. مرز ناصاف و جانشینی بخشی پیروکسن با آمفیبول در متاگابروهای توده­ای بیان­گر حالت غیرتعادلی و منشأ دگرگونی آمفیبول است. در متاگابروی فولیاسیون­دار بر خلاف انواع توده­ای اثری از پیروکسن باقی نمانده است. شواهد ژئوشیمیایی سنگ کل نشان­دهندۀ آن است که فرایند ذوب­بخشی عامل اصلی تشکیل این پلاژیوگرانیت­ها در جای گاهی در حال گسترش کم سرعت بالای زون فرورانش بوده است. احتمالاً تراوش آب از طریق گسیختگی­های موجود در جای گاه درحال گسترش پشت قوس منتج از فرورانش نئوتتیس، موجب دگرگونی گرمابی و آب­گیری گابروهای توالی افیولیتی، ذوب بخشی و تولید مذاب پلاژیوگرانیتی شده است. از طرفی ممکن است که با تزریق توده­های ماگمایی داغ به داخل توالی گابرویی ضمن آب­زدایی آمفیبول، ذوب­بخشی و تشکیل مذاب پلاژیوگرانیتی نیز صورت گرفته باشد. بر اساس ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسن، دمای تبلور کومولای گابرویی 959 تا 977 درجۀ سانتی­گراد تعیین شده است. شرایط دما و فشار مرحلۀ گرمابی با استفاده از ترکیب شیمیایی آمفیبول دگرگونی 750 درجۀ سانتی­گراد و کم تر از 3 کیلوبار ارزیابی شده است. دمای ذوب­بخشی و تشکیل مذاب پلاژیوگرانیتی نیز به­واسطۀ شاخص­های ژئوشیمیایی سنگ کل پلاژیوگرانیت­های بررسی شده و مقایسه آن با نتایج داده­های آزمایشگاهی، کم تر از 850 درجه سانتی­گراد محاسبه شده است. آخرین مرحله دگرگونی گرمابی تحت شرایط سطحی با تشکیل پرهنیت همراه بوده است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

کانی‌شناسی، ژئوشیمی و پتروژنز توده‌های پلاژیوگرانیتی مجموعه افیولیتی جنوب مهریز (جنوب‌غرب یزد)

در مجموعه افیولیتی شمال کامرود و جنوب دهشیر توده­های نفوذی کوچک و رگه­های پلاژیوگرانیتی وجود دارند که دارای کانی­شناسی فلدسپار+کوارتز+بیوتیت±گارنت هستند. سنگ میزبان پلاژیوگرانیت­ها متاگابروی توده­ای و فولیاسیون­دار است. مرز ناصاف و جانشینی بخشی پیروکسن با آمفیبول در متاگابروهای توده­ای بیان­گر حالت غیرتعادلی و منشأ دگرگونی آمفیبول است. در متاگابروی فولیاسیون­دار بر خلاف انواع توده­ای اثری از پی...

full text

ژئوشیمی و پتروژنز پریدوتیت های مجموعه افیولیتی نیریز (جنوب غرب ایران)

مجموعه افیولیتی نیریز با روند شمال غرب-جنوب شرق، به موازات راندگی اصلی زاگرس و درخارج از پهنه تراست اصلی، رخنمون دارد. سکانس گوشته ای این مجموعه افیولیتی شامل: سنگ های هارزبورژیتی و به مقدار کمتر لرزولیت و غلاف های دونیت و کرومیت است. کانی های اصلی پریدوتیت ها در مطالعات پتروگرافی، ارتوپیروکسن، الیوین و کلینوپیروکسن است و همچنین، کروم اسپینل در این سنگ ها به عنوان کانی فرعی حضور دارد. بررسی های...

full text

پترولوژی آمفیبولیت و پلاژیوگرانیت های منطقه افیولیتی جنوب مهریز(جنوب غرب یزد)

متاگابروهای گرانولار مجموعه افیولیتی جنوب دهشیر دارای کانی شناسی کلینوپیروکسن+آمفیبول+پلاژیوکلاز+ ارتوپیروکسن +پرهنیت می باشند. اما در متاگابروهای فولیاسیون دار فضای بین آمفیبول های جهت یافته توسط پلاژیوکلاز پر شده و اثری از پیروکسن وجود ندارد. به داخل این متاگابروها مذاب پلاژیوگرانیتی بصورت رگه ای و توده های کوچک تزریق شده است. شواهد میکروسکوپی و بافتی مانند تجزیه بخشی کلینوپیروکسن به آمفیبول،...

ژئوشیمی و پتروژنز پریدوتیت‌های مجموعه افیولیتی نیریز (جنوب‌غرب ایران)

مجموعه افیولیتی نیریز با روند شمال‌غرب-جنوب‌شرق، به موازات راندگی اصلی زاگرس و درخارج از پهنه تراست اصلی، رخنمون دارد. سکانس گوشته‌‌‌ای این مجموعه افیولیتی شامل: سنگ‌های هارزبورژیتی و به مقدار کمتر لرزولیت و غلاف‌های دونیت و کرومیت است. کانی‌های اصلی پریدوتیت‌ها در مطالعات پتروگرافی، ارتوپیروکسن، الیوین و کلینوپیروکسن است و همچنین، کروم‌اسپینل در این سنگ‌ها به عنوان کانی فرعی حضور دارد. بررسی‌ه...

full text

پتروژنز توده گرانیتوئیدی جنوب شازند (جنوب غرب اراک)

توده گرانیتوئیدی آستانه بخشی از توده های نفوذی موجود در زون سنندج - سیرجان را تشکیل داده و ترکیب سنگ شناسی این توده عمدتاً متشکل از تونالیت، گرانودیوریت، ساب ولکانیک های ریوداسیتی با ترکیب غالب گرانودیوریتی می باشد. مطالعات صحرایی، کانی شناسی، سنگ شناسی و ژئوشیمیایی نشان می دهند که ماگمای سازنده واحدهای اصلی این توده از نوع i، کالکو آلکالن و غنی از پتاسیم (پتاسیک) بوده و از نظر درجه اشباع از آلو...

full text

ژئوشیمی و پتروژنز توده گرانیتوئیدی قاسم آباد (جنوب غرب نیشابور)

توده گرانیتوییدی قاسم آباد در جنوب غرب نیشابور و در شمال غرب برگه 1:100000 کدکن و شمال شرق برگه 1:100000 شامکان، با مشخصات طول جغرافیایی ??? ?50 ?35 تا ?16 ?57 ?35 شرقی و عرض جغرافیایی ?15 ?58 تا ?57 ?36 ?58 شمالی، منطقه ای به وسعت 470 کیلومتر مربع را می پوشاند. این توده گرانیتوییدی به درون مجموعه افیولیتی سبزوار نفوذ کرده است و دارای طیف ترکیب سنگ شناسی دیوریت، کوارتز دیوریت، گرانودیوریت و گرا...

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
یافته های نوین در زمین شناسی

جلد ۲، شماره ۱، صفحات ۱۳-۳۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023